رایان و جانان،تمام زندگی من

سلام پسر عزیزم. این مدت درگیر ایام عید و مهمون داری بودم و اصلا نرسیدم بیام و واست بنویسم. خیلی خسته شدم ، فکر کنم از فعالیت زیاداول ساله. اما میگذره و در کنار تو و دیدن بزرگ شدنت و هر روز شیرین کاریهای جدیدت خستگی بی معنی میشه. ماشالا هزار ماشالا دیگه راه میری و تعادلت و حفظ میکنی فقط هنوز نمیتونی از روی زمین خودت بلند بشی و باید بلندت کنم.بذار از ایام عید برات بگم که چه کردیم و چه بر ما گذشت.... از قبل از شروع سال نو خیلی دوندگی داشتیم و در تکاپو بودیم از یک طرف خونه مادرجون و از طرف دیگه خونه خودمون.تو گل پسرهم که تازه راه رفتن شروع کردی اون وسطا فقط در حال چرخیدن و اینور اونور رفتنی حتی کمکمون هم سبزی پاک میکنی و دستمال برمیداری ب...